Lokalizacja versus internacjonalizacja

Lokalizacja

Lokalizacja jest związana z adaptacją produktu, aplikacji, lub zawartości dokumentu do specyficznego rynku pod względem językowym, kulturowym i innymi wymaganiami.

Lokalizacja jest czasami zapisywana jako "l10n", gdzie 10 to liczba liter pomiędzy 'l' i 'n' w angielskim słowie "localization".

Często uważa się, że jest jedynie synonimem tłumaczenia interfejsu użytkownika i dokumentacji, ale jest ona bardziej kopleksowym problemem. Może ona obejmować dopasowanie do potrzeb klienta związane z :

1. Wartościami numerycznymi, datami, formatami czasu
2. Walutami
3. Użycie klawiatury
4. Porównaniem i sortowaniem
5. Symbolami, ikonami i kolorami
6. Tekstem i grafiką odnoszącą się do obiektów, akcji, lub pomysłów, które w danym kontekscie kulturowym mogą być źle zinterpretowane, lub postrzegane jako niewrażliwe.
7. Wymaganiami prawnymi
8. innymi problemami.

Lokalizacja może nawet nawet pociągnąć za sobą całkowitą zmianę logiki, projektu wizualnego, lub prezentacji jeśli prowadzenie biznesu (np: księgowości), lub przyjęty sposób uczenia się (np: skupienie się na osobniku a nie grupie) jest kompletnie odmienny w danej kulturze.

Internacjonalizacja

Definicje internacjonalizacji (unarodowienia) są różne. Oto definicja używana przez materiały Działalności Internacjonalizacji w W3C. Inni ludzie używają innych terminów takich jak: 'globalizacja' , które odnoszą się do tego samego konceptu.

Internacjonalizacja jest projektowaniem i rozwijaniem produktów, aplikacji, lub treści dokumentów, które umożliwiają łatwą lokalizację dla odbiorców docelowych, którzy różnią się co do kultury, regionu, lub języka.

Internacjonalizacja jest często zapisywana jako "l18n", gdzie 18 to liczba liter pomiędzy 'i' i 'n' w angielskim słowie "internationalization".

Internacjonalizacja zazwyczaj obejmuje:

1. Projektowanie i rozwijanie w sposób, który usuwa bariery lokalizacji, lub międzynarodowej dystybucji. To takie rzeczy jak umożliwianie zastosowania Unicode, lub zapewnienie należytego kodowania znaków, które dba o prawidłowe powiązanie ciągów unikając zależności w kodzie wartości ciągów interfejsu użytkownika itp.
2. Wspieranie właściwości, które nie mogą być zastosowane przed lokalizacją. Na przykład, dodawanie markup w DTD do wsparcia tekstu dwukierunkowego lub identyfikacji języka, lub dodawanie wsparcia dla CSS dla tekstów pionowych i innych niełacińskich elementów typograficznych.
3. Zapewnienie kodu, który wspiera lokalne, regionalne, językowe lub kulturalne preferencje. Zazwyczaj wymaga to inkorporacji uprzednio zdefiniowanych danych lokalizacji oraz właściwości zawartych w bibliotekach i preferencjach użytkownika. Przykładami są formaty daty i czasu, lokalne kalendarze, formaty liczb i systemy numeryczne oraz sortowanie i prezentacja spisów, zarządzanie imionami, nazwiskami i formą adresowania, itp.
4. Separowanie elementów możliwych do zlokalizowania od kodu źródłowego lub treści tak aby alternatywy lokalizacji mogły być załadowane lub wybierane w oparciu o międzynarodowe preferencje użytkownika.

Zauważ, że rzeczy te niekoniecznie zawierają lokalizacje treści, aplikacji lub produktu w innym języku; są one projektem i praktykami, które pozwalają aby takie działanie zaistniało w przyszłości, co może mieć ogromną korzyść nawet w wypadku gdy nigdy nie dojdzie do lokalizacji.

Wartość Internacjonalizacji

Internacjonalizacja szczególnie wpływa na łatwość z jaką produkt jest lokalizowany. Dopasowanie wsteczne pod względem językowym i kulturalnym na rynku globalnym jest oczywiście trudniejsze i bardziej czasochłonne niż projektowanie nowego produktu do prezentacji globalnej. (Cofnij się w myślach do roku 2000, kiedy to staraliśmy się "usunąć" dwu-cyfrowe pola roku które było oparte o "19xx").

Idealnie, internacjonalizacja pojawia się bardziej jako fundamentalny krok w procesie projektowania i rozwoju niż jako refleksja po fakcie, która może wymagać drogiej i żmudnej naprawy.