Kiedy stosujemy negocjację języka?

Wady negocjacji języka

Negocjacja języka jest ewidentnie użytecznym narzędziem, jednak zanim je zaimplementujemy ważne jest zrozumienie jego ograniczeń. By je zilustrować posłużymy się przykładową witryną, www.example.be, która udostępnia swoją zawartość w językach flamandzkim, francuskim i niemieckim, posiada zaimplementowaną negocjację języka a domyślnym językiem dla wszystkich stron jest flamandzki. Nasza odwiedzająca, Sylvia, posługiwać się będzie językiem włoskiem, ale radzi sobie także z niemieckim. Może to prowadzić do kilku różnych sytuacji:

1. Przeglądarka Sylvii jest poprawnie skonfigurowana preferując jako pierwszy język włoski a następnie niemiecki. Język włoski nie jest dostępny na witrynie www.example.be, strony wyświetlane są po niemiecku, odwiedzająca jest w miarę zadowolona i wszystko jest w porządku. Do tego właśnie służy negocjacja języka!
2. Sylvia jest osobą, która nie zna się na technice, nigdy nie słyszała o negocjacji języka w HTTP i nigdy nie czuła potrzeby zmian w ustawieniach przeglądarki. Przeglądarka jest w wersji włoskiej, która (prawidłowo) preferuje domyślnie język włoski. Wchodząc na www.example.be język włoski nie będzie dostępny i wyświetlony zostanie domyślny dla witryny język flamandzki pomimo, iż dostępny jest język niemiecki. Źle.
3. Sylvia nie używa swojej własnej przeglądarki, lecz siedzi w kafejce internetowej w Moskwie. Ta przeglądarka skonfigurowana została (lub używa go domyślnie) by używać języka rosyjskiego. Zatem Sylvia znowu dostanie strony w języku flamandzkim. Źle.

Mam nadzieję, że wszystko jest teraz jasne - negocjacja języka nie zawsze przynosi oczekiwane rezultaty.

Co więcej, negocjacja języka nie jest użyteczna kiedy strony nie są jednakowe, czyli nie mają takiej samej zawartości w różnych językach. FAQ Jednojęzyczne i wielojęzyczne witryny internetowe rzuca trochę światła na ten problem. Na szczególną uwagę zasługują sekcje "Wielojęzyczne o tej samej zawartości" oraz "Wielojęzyczne o zmienionej zawartości". Weź jednak pod uwagę, że pewien stopień adaptacji kulturowej (jak na przykład zmiana waluty) nie musi wcale czynić stron różnymi. Tak naprawdę ograniczenie negocjacji języka istnieje wtedy, kiedy witryna jest adaptowana tak, że strony w różnych językach nie są już dłużej swoimi odpowiednikami.

Nadrabianie braków

Pomimo swoich ograniczeń negocjacja języka jest użyteczną funkcją i pożądana jest jej implementacjach w witrynach wielojęzycznych. Należy jednak odnieść się jednak także do jej wad. Pokrótce, ważne jest zapewnić odwiedzającym środki pozwalające na obejście automatycznego wyboru języka, kiedy jest on błędny. Oznacza to umieszczenie na stronie pewnych elementów interfejsu (będziemy je tu nazywać przełącznikami języka), które będą odnośnikami do innych dostępnych języków. Przełączniki te muszą być wyraźnie widoczne i zrozumiałe dla odwiedzającego, który nie jest zaznajomiony z językiem, w którym storna jest aktualnie wyświetlana.

Nasuwa się pytanie - czy negocjacja języka i ręczne przełączniki języka powinny być implementowane na wszystkich stronach czy tylko na stornie głównej? Najlepszą odpowiedzią jest "na wszystkich stornach" z wyjątkiem tych zbiorów stron, które nie są wystarczająco równoznaczne. Negocjacja języka jest dobra ponieważ, jeśli Jaap wyśle emailem odnośnik z witryny www.example.be do Pierre'a, ten, ku swojemu zadowoleniu, otrzyma wersję francuską pomimo, iż Jaap przeczytał wersję flamandzką. Przełączniki języka muszą także być dostępne niezależnie od tego czy negocjacja została zaimplementowana czy nie. Jeżeli negocjacja jest nieobecna, Pierre będzie potrzebował przełączników, aby dostać się do francuskiej wersji strony z odnośnika Jaapa; nawet, jeśli negocjacja będzie obecna, Sylvia będzie ich potrzebować, żeby przełączyć się ręcznie na język niemiecki w sytuacjach 2 i 3 wymienionych powyżej.

Przy okazji, niektóre witryny wyświetlają specjalną stronę wyboru języka, kiedy nie ma zgodności pomiędzy preferencjami odwiedzającego a dostępnymi językami (www.example.be może wyświetlać taką stronę zamiast wybierać domyślnie język flamandzki). Ma to tę zaletę, że czyni sytuację przejrzystą i nie daje żadnemu z języków pierwszeństwa nad innymi, co może być czasami kwestią politycznie delikatną. Niestety, część witryn zawsze wyświetla tego rodzaju stronę specjalną (dla strony domowej) zamiast zaimplementować negocjację języka. Zmusza to każdego do ciągłego przechodzenia przez tą stronę nie oferując w zamian żadnych korzyści. Taki projekt źle sobie radzi z uwzględnieniem czynnika ludzkiego.

Nawigacja

Przypuśćmy, że Sylvia odwiedza www.example.be i strona wyświetla się w języku flamandzkim (sytuacje 2 i 3). Klika wtedy na przełączniku na język niemiecki i zapoznaje się z jej zawartością już bez żadnych problemów. Jednak potem klika na odnośniku do interesującej ją strony znajdującej się w obrębie witryny. Ups, znowu flamandzki! Na szczęście przełącznik na język niemiecki wciąż jest obecny, jednak po paru takich "skrótach" rosnąca frustracja Sylvii będzie zupełnie zrozumiała. Czy www.example.be nie może zwyczajnie zapamiętać, że nie potraci czytać po flamandzku? W tym wypadku potrzebna jest odrobina konsekwencji w jasno sprecyzowanym wyborze języka.

Jest kilka sposobów, za pomocą których www.example.be może zapewnić taką konsekwencję. Wybór któregoś z nich zależny będzie od dostępnej technologii stanowiącej podłoże dla serwera oraz od wysiłku, jaki gotowi jesteśmy włożyć

Jeżeli witryna ma zaimplementowane mechanizmy sesji (korzysta na przykład z ciasteczek), wtedy uczynienie języka częścią stanu sesji jest dość prostą sprawą. Kiedy Sylvia kliknie na przełączniku na język niemiecki, informacja o tym zostanie zachowana (albo w samym ciasteczku bądź na serwerze, gdzie odpowiadać jej będzie numer sesji zapisany w ciasteczku) i od tego momentu podczas nawigacji w obrębie witryny będą się jej wyświetlać strony tylko w języku niemieckim. Taki ciasteczko można nawet uczynić stałym (chociaż wpływa to negatywnie na kwestie ochrony prywatności), także Sylvia otrzyma strony w języku niemieckim automatycznie, kiedy następnym razem powróci do www.example.be. Witryny zapewniające mechanizm logowania mogą również zapisywać preferencje językowe jako część profilu użytkownika i odpowiednio wyświetlać strony. Negocjacja języka jest wtedy stosowana tylko w przypadku użytkowników, którzy jeszcze się nie zalogowali.